In Steenhuize-Wijnhuize, een rustige deelgemeente van Herzele, is sinds kort een nieuw kunstwerk te bewonderen dat diepe indruk nalaat. De gevel van Café ‘t Berghof kreeg een opvallende make-over met een monumentale muurschildering die hulde brengt aan één van de meest iconische figuren uit de Belgische wielergeschiedenis: Frank Vandenbroucke. Voor velen blijft Vandenbroucke, alias ‘VDB’, een mythische renner wiens sportieve genialiteit even groot was als zijn persoonlijke tragiek. In Steenhuize-Wijnhuize is hij echter vooral: Frank, de vriend, de man van het café, de mens achter de mythe.

Een persoonlijk verhaal achter een publiek eerbetoon.
De aanleiding voor de muurschildering is niet zomaar nostalgie naar wielerhoogdagen, maar een heel persoonlijke herinnering van café-uitbater Claudie Vandenberghe. Claudie en Frank leerden elkaar begin jaren 2000 kennen. Vandenbroucke verbleef op dat moment regelmatig bij een vriend in Steenhuize-Wijnhuize – toevallig een buur van Claudies ouders. De ontmoeting tussen de flamboyante renner en de lokale cafébaas groeide al snel uit tot een bijzondere band.
Frank kwam steeds vaker over de vloer in ‘t Berghof. Niet als BV of ster, maar als mens. “Hij was geen klant, hij was familie. Frank was als een broer voor mij,” vertelt Claudie zichtbaar geëmotioneerd. “Hij voelde zich hier thuis, veilig. We hebben samen gelachen, gepraat, en gezwegen. Hij kon hier gewoon zichzelf zijn, zonder oordeel.”
De band was zo hecht dat Vandenbroucke er af en toe overnachtte. De B&B boven het café werd zijn toevluchtsoord. “Soms bleef hij spontaan slapen, zeker als hij rust nodig had. Hij zat toen in een moeilijke periode, maar hier kon hij even ontsnappen aan de druk van buitenaf,” zegt Claudie.
Een gevel vol herinneringen en symboliek.
De buitenmuur van Café ‘t Berghof is vandaag niet langer gewoon grijs pleisterwerk. Wat vroeger een anonieme gevel was, is nu een levendig canvas geworden, een tastbare herinnering aan een man die voor velen een sportheld was, maar voor Claudie en de dorpsgemeenschap nog veel meer.
De muurschildering bestaat uit drie delen:
- Op het hoofdgebouw staat Frank Vandenbroucke vijf keer afgebeeld, telkens in een ander wielertruitje. Dit in een expressieve, semi-abstracte stijl die beweging en energie uitstraalt. Elk truitje symboliseert een hoofdstuk in zijn carrière: van het felgekleurde Mapei-shirt tot de sobere Cofidis-outfit. Het is een artistiek eerbetoon aan zijn veelzijdigheid en zijn grillige maar boeiende koersloopbaan.
- Op de zijgevel van de aanbouw is een realistisch tafereel te zien van Vandenbroucke in volle actie, in de rode trui van Cofidis. De scène verwijst naar zijn legendarische overwinning in de Ronde van Spanje 1999, in de bergrit naar Ávila. “Die rit was VDB op zijn best: aanvallend, zelfverzekerd, geniaal. Dat moment wilden we absoluut vereeuwigen,” aldus Claudie.
- Het absolute pronkstuk is een zwart-witte close-up van Frank zijn gezicht, minutieus en levensecht geschilderd. “Het is alsof hij er weer even is. Elke keer ik passeer, kijk ik hem in de ogen. En dat raakt mij telkens opnieuw,” zegt Claudie zacht.

VDB leeft voort in het dorp.
Dat de muurschildering niet zomaar decoratie is, blijkt uit de reacties van de dorpsgemeenschap. In Steenhuize-Wijnhuize leeft VDB nog altijd in de harten van velen. Toen het nieuws van zijn overlijden in 2009 bekend raakte, was het verdriet groot. “We zijn toen met een bus van tachtig mensen naar zijn begrafenis in Ploegsteert gereden,” herinnert Claudie zich. “En bij een herdenkingsmis hier in het dorp zat de kerk stampvol. Dat zegt alles.”
Ook binnen in het café blijft de herinnering aan VDB levend. De muren hangen vol met foto’s, truien, krantenartikels en persoonlijke voorwerpen. “Voor sommige mensen is dit café een soort museum geworden. Voor mij is het een plaats van herinnering. Frank hoort hier gewoon thuis.”
Een plek van pelgrimage voor wielerfans.
Sinds de onthulling van de muurschildering krijgen Claudie en zijn café meer bezoek dan ooit. Wielertoeristen stoppen spontaan om foto’s te nemen, passanten blijven staan, buurtbewoners raken niet uitgepraat over ‘hun Frank’. “Het is mooi om te zien hoeveel hij nog betekent voor mensen. En hoe blij ze zijn dat zijn verhaal ook hier verteld wordt.”
Voor Claudie is de muurschildering dan ook geen eindpunt, maar een nieuw begin. “Frank mag nooit vergeten worden. Niet omwille van wat er fout liep, maar om wie hij was: een uitzonderlijk renner, maar vooral een prachtig mens. Hier leeft hij voort, elke dag opnieuw.”
Een blijvend monument in het hart van de Vlaamse Ardennen.
Met deze muurschildering krijgt Frank Vandenbroucke niet enkel een visueel eerbetoon, maar ook een symbolische plek waar zijn geest blijft rondhangen. Café ‘t Berghof wordt zo niet alleen een ontmoetingsplaats voor dorpsbewoners, maar ook een stille halte voor wielerliefhebbers en bewonderaars van een renner die even geniaal als tragisch was.
In Steenhuize-Wijnhuize leeft Frank Vandenbroucke verder — niet op een sokkel, maar op een muur, tussen mensen die hem kenden, bewonderden en nooit zullen vergeten.