Exact 100 jaar na de stichting van de voetbalclub, vergaat het KSC De Schroevers niet zo best. Al 209 dagen op de laatste plaats in vierde provinciale. 6 keer gelijk, 23 keer verloren. 99 tegengoals. Nog niet gewonnen. Op zondag 27 april, tijdens het verjaardagsweekend van de club, wordt de laatste match van het seizoen gespeeld. Uitgerekend tegen de buren van SK Herdersem moeten De Schroevers op zoek naar eerherstel. Onder muzikale begeleiding van de Moorselse Harmonie en applaus van zo’n tweehonderdtal toeschouwers, komen de spelers het veld op. We krijgen een echte derby.
“Hopelijk krijgen we een mooie afsluiter van een lang seizoen”, vertelt voorzitter Patrick Cleemput. “Ik nam de voorzittersrol pas op mij in september. De transferperiode was toen al afgesloten. Onze kern was dit seizoen te smal. Ik was lang sponsor van Eendracht Aalst, maar na de mislukte overname daar, stopte ik ermee. Op uitnodiging van vrienden Ronny Daelman en erevoorzitter René Vinck, belandde ik hier op een dag in de kantine. Ik kende de club niet, maar ik was gecharmeerd. Ik besloot om er mijn schouders onder te zetten. Volgend jaar mikken we op een eindrondeticket. We deden alvast 23 inkomende transfers en er zijn slechts een zevental vertrekkers.”
Jeugd- en damesvoetbal.
Toch heeft het niet veel gescheeld, of er werd vandaag geen verjaardag gevierd. Net voor de coronaperiode hing het voortbestaan van De Schroevers aan een zijden draadje. “Een gebrek aan bestuursleden”, zegt secretaris Freddy Van Kut. “En een voormalige voorzitter besloot eerder al om onze jeugdwerking stop te zetten, zonder mijn medeweten. Na nieuwjaar konden we eindelijk weer één jeugdelftal opstarten, het is een begin. Sinds twee jaar hebben we ook een damesploeg. Bijna allemaal meisjes uit de Chiro die wilden voetballen. Ze spelen soms voor meer volk dan de mannen.” (lacht) Het enige knelpunt is nog de zoektocht naar een extra terrein. Maar dat komt in orde, verzekert Patrick. Ook de lichtinstallatie rond het veld werd dit jaar al vernieuwd.
Ploegmaatjes gezocht.
De wedstrijd begint. De thuisploeg in het vertrouwde groen-wit, tegen Herdersem in blauw-geel. De heenwedstrijd eindigde in het voordeel van Herdersem, in december kreeg Moorsel er een 4-0 pandoering. Pakt de jarige revanche? Jong en oud moedigen de thuisploeg aan. De jongste Schroevertjes dragen witte T-shirts met het opschrift ‘100 jaar Schroevers’. Ze spelen allemaal bij de categorie U11, ze zijn voorlopig de enige jeugdspelers van de club. Voor de meeste kinderen is het hun eerste kennismaking met voetbal. De club en de ouders maken graag reclame om meer ploegmaatjes (en trainers) aan te trekken.
Alphonsine ‘Alfie’ Maes (76) ziet het graag gebeuren. Haar vader Petrus stond mee aan de wieg van de club. “Hun plein lag in het begin in de wijk Waver”, zegt ze. “Ik ben geboren in Moorsel, maar verhuisde op erg jonge leeftijd naar Aalst. Als er iets te doen is, dan ben ik erbij. Ik maakte ook de viering van de 50ste verjaardag van de club mee.” Er zijn ook nieuwe fans aanwezig. Cathy Wille en haar vriendinnen bijvoorbeeld. Volgend jaar komt haar zoon Kylan hier spelen. “Mijn zoon speelt nu in Dilbeek, maar wij zijn afkomstig uit Aalst. Mijn papa en mijn grootvader speelden nog voor De Schroevers. Als kind liep ik hier ook rond met een truitje van de club. Dat Kylan hier komt spelen, betekent superveel voor mij. Onze zondagen zullen weer gevuld zijn (lacht).”
“Door oon de stausje.”
Penalty! Handspel in de grote rechthoek wordt bestraft en die kans laten De Schroevers niet liggen: 1-0! Met die score gaan de ploegen de rust in en de kantine stroomt opnieuw vol. Voor de wedstrijd was hier al een lunch voor meer dan 100 eters. De Harmonie speelt de melodie van een oud Vlaams lied, ‘Daarbij die molen’. Want dat is de muziek die bij het clublied van De Schroevers hoort. “Door oon de stausje es ’t er sensausje”, klinkt het. Een aantal supporters zingt mee, de tekst ligt op alle tafels. Achter de toog bedienen Florent Uyttersprot (78) en Rosette De Proft (76) alle dorstigen. Voor het laatst. Zij stoppen ermee. “We houden de kantine al open sinds 2009, maar nu geven we de fakkel door”, zegt Florent. “De ouderdom he. We waren hier bijna dagelijks. We beleefden mooie tijden en komen zeker nog kijken.” De club zoekt nieuwe kantine-uitbaters. Wie zich geroepen voelt, mag contact opnemen.
Verlossend fluitsignaal.
De tweede helft van de wedstrijd verloopt in een echte derbysfeer. Pittig en soms over het randje. Plots krijgen De Schroevers vleugels: op acht minuten tijd scoren ze tweemaal en staat het 3-0. Kan het nog fout lopen? Herdersem prikt tegen: 3-1.
Oei.
En een kwartier voor tijd krijgt een speler van Moorsel een rode kaart, De Schroevers moeten de wedstrijd met een man minder uitspelen.
Ai.
Nóg meer nervositeit op het veld, tijdrekken, overtredingen… het regent nu gele kaarten. Maar de thuisploeg houdt stand. Het laatste fluitsignaal klinkt, de eerste zege is binnen.
Oef.
De jongste generatie Schroevers stuift het veld op. De overwinning wordt gevierd als een titel. Mooi neveneffect: dankzij deze winst eindigt Moorsel ook niet als laatste in de competitie. Het feestjaar is nu pas écht ingezet.
100 jaar Schroevers in boek.
Fred Van Biesen, van Heemkring De Faluintjes, schreef een boek over de honderdjarige geschiedenis van de club. Daarin verwijst hij naar de merkwaardige naam ‘Schroevers’, die pas in 1933 in gebruik genomen werd. Daarvoor heette de club gewoon ‘Sportclub Moorsel’. De meest aannemelijke theorie? In het supporterslokaal merkten enkele dames. En die moesten zich in het café telkens voorbij enkele mannen wringen, ‘schroeven’, wanneer ze de smalle doorgang naar het toilet namen. Die mannen die (opzettelijk) in de weg stonden, spelers van de club, werden daarom ‘schroevers’ genoemd. Een geuzennaam die vervolgens werd toegevoegd aan de clubnaam.
Bron Stad Aalst – Foto’s: Tim Delmoitie.
