Vorig jaar was onze honderdste editie, dit jaar ons tienjarige bestaan. Op vrijdag 30 januari 2015 verscheen het allereerste stadsmagazine CHIPKA. Voor die gelegenheid zetten we een heel jaar lang elke editie iemand in de kijker die exact 10 jaar geleden aan het woord, of in beeld kwam in ons maidenjaar. In editie maart 2015 lieten we de lezer kennismaken met het gedreven team van Buurtwild/t. Hoe zou het nog zijn met Onur Calik en co.?
Die bakfiets? Echt? “Moet die weer op de foto?” Jawel, Onur, de bakfiets moet erop. En jij ook, net als 10 jaar geleden, in Park De Blieck. De jongens en meisjes op de foto van weleer terugvinden, dat lag wat moeilijker. Maar Onur was er wel, met een nieuwe jeugd, én met de wat in onbruik geraakte bakfiets van Buurtwild/t.
Alle begrip daarvoor wel. De bakfiets manoeuvreert nog moeilijker dan een winkelkar van Colruyt, maar hij staat waar hij moet staan: op dezelfde plek als 10 jaar geleden, op het sportpleintje van Park De Blieck. Enkel de achtergrond is anders: op de lelijke witte muur van weleer brult nu de kleurrijke tijger van Tiger De Blieck. Naast Onur zijn deze keer ook Badara (19), Benoit (16) en Achmad (bijna 15) van de partij. Want er is wel wat veranderd bij Buurtwild/t.
Vraaggericht werken.
Buurtwild/t is intussen een begrip. Het initiatief van de Jeugddienst van de stad en vzw Lejo, heeft nog altijd tot doel om de Aalsterse jeugd (van 6 tot 25 jaar) een zinvolle vrijetijdsbesteding aan te bieden in hun eigen buurt. Daarvoor zijn er na schooltijd buurtanimatoren actief op verschillende pleintjes: op de Volksplaats (Ezelspleintje), Sint-Elisabeth, Parktuin Schelfhout, het Koningin Astridpark, Horebekeveld, Ten Rozen en dus ook in Park De Blieck. “We trekken nu ook naar alle middelbare scholen, waar we tijdens de middagpauze activiteiten organiseren”, zegt Onur. “Maar het grote verschil met vroeger is dat we nu vooral vraaggericht werken en niet langer vanuit ons eigen aanbod.”
Luisterend oor.
“We zijn serieus gegroeid in 10 jaar tijd. Ik ben nog de enige overblijver van toen. Toen waren we met vijf animatoren, nu met acht. We kunnen nu ook een beroep doen op een 15 à 20-tal pleinverantwoordelijken. Jongeren zoals Benoit en Badara zijn een aanspreekpunt voor de buurt en voor ons. Voor ze naar hun pleintje trekken, bespreken ze met ons welke activiteiten er mogelijk zijn voor een zinvolle namiddag. Zelf bieden we de jongeren nu ook veel meer dan vroeger een luisterend oor en ondersteuning. Daarin is mijn functie veranderd: ik was vroeger vaak aanwezig op de pleintjes om sport en spel te organiseren, nu doe ik aan opbouwwerk.”
Als een tweede vader.
Zo is Buurtwild/t nog meer dan vroeger maatschappelijk relevant. “We leiden bijvoorbeeld jongeren toe naar hoger onderwijs, helpen met solliciteren, praten met hen over problemen die ze thuis of op school ervaren, we doen projecten samen met de politie, zodat er een vertrouwensband ontstaat, noem maar op”, zegt Onur. Badara knikt: “Ik studeer nu Marketing en communicatie support aan de hogeschool. Een job als die van Onur, dat zie ik zelf wel zitten.” Dat geldt ook voor Benoit, die met de hulp van Buurtwild/t een baan versierde in de horeca. En dan is er nog Achmad, die het mooiste laatste woord in petto heeft: “Ik ben nog te jong om te werken als jobstudent, maar ik wil graag voetbaltrainer worden voor jonge kinderen, net als Onur. Hij neemt me mee en toont me de weg hoe dat moet. Ik zie in hem een soort tweede vader.”
Bron: Stad Aalst.
