Al sinds het begin van de jaren 2000 beloven opeenvolgende stadsbesturen de Aalstenaars een nieuwe evenementenhal, een locatie die ruimte biedt voor grote festiviteiten zoals de prinsenverkiezing. Maar meer dan twee decennia later is die belofte nog steeds niet ingelost. De vraag blijft: is een evenementenhal echt noodzakelijk, of zijn de inwoners tevreden met de huidige opzet op de Grote Markt? Moet de bouw ervan een absolute topprioriteit zijn voor het stadsbestuur?
Een jarenlange belofte zonder resultaat.
De afbraak van de Keizershallen, gevolgd door het verdwijnen van de Florahallen, liet Aalst zonder een geschikte locatie voor grootschalige evenementen. De prinsenverkiezing, een onmisbaar onderdeel van de Aalsterse carnavalscultuur, vond in het verleden plaats in dergelijke hallen. Tegenwoordig wordt het evenement op de Grote Markt georganiseerd, wat bij veel inwoners voor verdeeldheid zorgt.
Hoewel het stadsbestuur bij elk bestuursakkoord de bouw van een nieuwe evenementenhal opnieuw op de agenda zet, blijft de realisatie uit. De infrastructuur die nodig is om een evenement met drieduizend feestvierders in optimale omstandigheden te laten doorgaan, ontbreekt. Nu de nieuwe bestuursploeg zich buigt over een meerjarenplan, moet er een budget worden vrijgemaakt. Maar met beperkte middelen en tal van andere prioriteiten dreigt het dossier opnieuw in de koelkast te belanden.
Een kwestie van identiteit en traditie.
Aalst staat bekend als een stad met een rijk en uniek carnaval. De prinsenverkiezing, die voorafgaat aan de carnavalsdagen, is een van de hoogtepunten voor de Aalstenaars. In het verleden vonden deze verkiezingen plaats in de Keizershallen en later in de Florahallen, waardoor feestvierders in een overdekte setting een sfeervolle avond konden beleven. Sinds de sloop van die locaties is men genoodzaakt om het evenement in openlucht op de Grote Markt te organiseren.
Voorstanders van een evenementenhal stellen dat Aalst als carnavalsstad een infrastructuur nodig heeft die evenementen in alle weersomstandigheden mogelijk maakt. Een hal zou niet alleen de prinsenverkiezing, maar ook andere grote feesten en bijeenkomsten ten goede komen. Denk bijvoorbeeld aan optredens, beurzen en sportevenementen. Volgens hen zou de stad hierdoor economisch en cultureel kunnen groeien en aantrekkelijker worden voor organisatoren van grotere evenementen.
Voor- en tegenstanders van een nieuwe zaal.
Er zijn grofweg twee kampen in dit debat. Aan de ene kant zijn er de voorstanders van een evenementenhal, die argumenteren dat een vaste locatie niet alleen de prinsenverkiezing ten goede zou komen, maar ook andere grote evenementen naar Aalst kan lokken. De mogelijkheden voor een moderne evenementenhal zijn talrijk: een modulaire ruimte die kan worden aangepast aan de grootte van het event, een state-of-the-art geluids- en lichtinstallatie en zelfs een multifunctionele inzetbaarheid voor sport en congressen. Volgens hen zou zo’n infrastructuur de stad op de kaart zetten en de lokale economie stimuleren.
Aan de andere kant zijn er tegenstanders die vinden dat de Grote Markt als locatie voor de prinsenverkiezing prima voldoet. Ze wijzen erop dat de openluchtsetting een unieke sfeer creëert die past bij de carnavalstraditie. Bovendien is een nieuwe evenementenhal een forse investering die moeilijk te verantwoorden is in tijden van budgettaire krapte. Waarom miljoenen euro’s uitgeven aan een zaal die maar een paar keer per jaar wordt gebruikt? Daarnaast vrezen critici dat de exploitatiekosten van zo’n hal te hoog zullen oplopen en uiteindelijk op de schouders van de belastingbetaler zullen terechtkomen.
Financiële haalbaarheid en politieke wil.
Een evenementenhal bouwen kost geld, veel geld. Stadsfinanciën zijn echter niet oneindig, en er zijn tal van andere prioriteiten zoals mobiliteit, woningbouw en sociale voorzieningen. Als de bouw van een evenementenhal werkelijk gerealiseerd moet worden, zal de stad ofwel externe investeerders moeten aantrekken, ofwel subsidies moeten verkrijgen van de Vlaamse of federale overheid.
Bovendien rijst de vraag of de Aalstenaars bereid zijn om hiervoor belastingen te laten verhogen of om andere projecten on hold te zetten. Het stadsbestuur moet dus een moeilijke afweging maken: is een evenementenhal een basisbehoefte of een luxe die men zich momenteel niet kan veroorloven?
Wat doet het stadsbestuur?
Het huidige stadsbestuur heeft de bouw van een evenementenhal opnieuw opgenomen in het bestuursakkoord. Maar tussen een intentieverklaring en de effectieve bouw ligt een lange weg. Tegen eind dit jaar moet een meerjarenplan worden opgesteld waarin een budget wordt toegewezen aan de belangrijkste stadsprojecten. Als de evenementenhal daarbij niet hoog op de prioriteitenlijst staat, is de kans groot dat de plannen opnieuw in de ijskast verdwijnen.
Bovendien is het nog maar de vraag of er voldoende politieke consensus is om het project door te drukken. Binnen de gemeenteraad zijn er verschillende meningen over de noodzaak van een dergelijke hal. Sommige partijen willen er volop voor gaan, terwijl anderen liever inzetten op een efficiënter gebruik van bestaande infrastructuur.
Een beslissing met impact op de lange termijn.
Een evenementenhal is niet zomaar een korte termijnproject. Het is een investering die de komende decennia een invloed zal hebben op de stad en haar inwoners. Indien de hal er komt, zal dat niet alleen het culturele leven in Aalst versterken, maar ook economische kansen bieden door grote evenementen aan te trekken. Anderzijds brengt het project aanzienlijke kosten en mogelijke risico’s met zich mee.
Ondertussen blijft de discussie voortduren. Wil Aalst een volwaardige evenementenstad zijn, dan lijkt een vaste infrastructuur noodzakelijk. Maar als er geen politiek draagvlak en geen budget is, moeten de inwoners misschien leren leven met de huidige situatie.
Wat denken de Aalstenaars zelf? Is de bouw van een nieuwe evenementenhal een absolute must, of kunnen ze zich vinden in de jaarlijkse prinsenverkiezing op de Grote Markt? Het antwoord op die vraag zal ongetwijfeld meespelen in de politieke keuzes die de komende maanden worden gemaakt.
