Dat Shifting Gears Strategica Team momenteel dé toonaangevende ploeg is in het Belgische continentale wielerlandschap, staat buiten kijf. Met dertig overwinningen op de teller, verdeeld over negen renners, tonen ze dat ze niet alleen breed gewapend zijn, maar ook dat hun teamprestaties structureel top zijn. Eén van die uitblinkers is Lance Decabooter (25), die met drie overwinningen in zijn tweede seizoen bij het team steeds nadrukkelijker op de voorgrond treedt. We gingen in gesprek met deze intelligente en veelzijdige renner die de combinatie tussen topsport en het leven als ambulancier verrassend naadloos weet te maken.
Van groeiseizoen naar doorbraakjaar.
“2024 was voor mij een sleuteljaar,” blikt Decabooter terug. “Ik maakte toen mijn debuut bij Shifting Gears. Alles was nieuw: de structuur, de professionele aanpak, de verwachtingen. Maar net dat trok me aan: ik wilde groeien, mezelf omringen met betere renners, en mezelf op die manier omhoog trekken. Ik kon meespelen in finales, pakte enkele mooie ereplaatsen en won uiteindelijk mijn eerste koers bij de elite zonder contract. Dat was een grote mentale doorbraak. Na jaren net niet, viel alles eindelijk eens in de plooi.”
Die eerste overwinning smaakte niet alleen naar meer, het gaf ook een boost richting het einde van het seizoen. “Als afsluiter trok ik met de ploeg naar Afrika, voor de Tour du Faso. Een totaal andere wereld. Warmte, chaos, duizenden enthousiaste fans langs de weg, een totaal andere koerscultuur. Maar ook daar kon ik mijn mannetje staan. Ik won er een rit en genoot van de hele ervaring. Het heeft me als mens én als sporter veranderd.”
Nieuwe doelen in 2025: ambitie met plezier combineren.
Lance begon aan 2025 met een duidelijke missie: “Ik wil voortbouwen op vorig jaar, maar ook grenzen verleggen. In plaats van alleen meedoen, wil ik ook echt meespelen voor winst. Ik heb mezelf concrete doelen gesteld: minstens vijf overwinningen, een interclub winnen, top 10 in een profkermiskoers en liefst ook een UCI-koers op mijn naam schrijven. Maar ik vergeet ook niet waarom ik koers: omdat ik het graag doe. Koersplezier is essentieel. Zonder plezier is er geen motivatie, geen focus.”
Met inmiddels 31 koersdagen in de benen, en al drie overwinningen en vijftien top 5-plaatsen, zit hij op schema. “Ik heb een constante vorm gekend. En het vertrouwen groeit.”
Drie zeges, drie verhalen.
Lance’s drie overwinningen kwamen tot stand in totaal verschillende omstandigheden, maar ze hadden allemaal één ding gemeen: een slimme, uitgekiende aanpak.
Omloop van de Markvallei (Galmaarden).
“Een BVB-manche met een nerveus koersverloop. Veel valpartijen, een lange onderbreking… Je voelde dat het peloton de focus verloor. Ik wist: dit is mijn moment. De aankomst lag me, maar ik moest wel voorin zitten. Na de laatste bocht, op 300 meter van de meet, ging ik vol aan. Ik kwam plots alleen op kop en twijfelde geen seconde. Een lange machtsprint, en boem: gewonnen. Het was een soort bevrijding.”
Kermiskoers Marke.
“Een koers waarin we echt als ploeg reden. Alles werd opgezet voor mijn sprint, en ik kreeg het vertrouwen. Dat maakte het makkelijk om alles te geven. De lead-out was perfect. Ik moest het alleen nog afmaken. En dat lukte. Die overwinning voelde als een beloning voor het teamwork.”
Oostende.
“Een typische kustkoers, veel wind, nerveus peloton. Maar ik voelde me goed, anticipeerde slim, en kon in de finale weer rekenen op mijn sprint. Het gevoel dat alles klikt… onbetaalbaar.”
Focus op BK Rollegem & Tour of Kosovo.
Decabooter richt zijn blik nu op de zomer en najaar. “Het Belgisch kampioenschap in Rollegem is een belangrijke afspraak. Daar wil ik knallen. En daarna is er de Tour of Kosovo (UCI 2.2), waar ik echt iets wil tonen op internationaal niveau. Daar ligt de lat een stuk hoger, maar net dat daagt me uit.”
Andere doelen voor de tweede seizoenshelft? “Regelmaat tonen, veel finales rijden, minstens twee extra zeges pakken en blijven groeien — zowel fysiek als mentaal. Ik leer koers na koers bij. En ik merk ook dat ik me steeds beter kan aanpassen aan verschillende parcoursen en situaties.”
Shifting Gears: thuis tussen de toppers.
Lance roemt de sfeer binnen het team. “Bij ons zit het gewoon goed. Zowel voor, tijdens als na de koers is er verbondenheid. Iedereen gunt elkaar succes, en dat voel je. Ook de omkadering is top. De samenwerking met fietsenwinkel Shifting Gears is een zegen: als er iets aan je fiets is, word je direct geholpen. Dat maakt het verschil. Ik kan echt met een gerust hart aan de start staan.”
Wielrennen en job als ambulancier: een geslaagde combinatie.
Wat Decabooter uniek maakt, is zijn dubbele carrière. “Ik werk als ambulancier en ben permanent stand-by. Gelukkig kan ik van thuis uit werken en mijn werkuren flexibel indelen. Dat zorgt ervoor dat ik voldoende kan rusten en gericht kan trainen. Het is een uitdaging, maar het lukt. En het zorgt voor perspectief naast de koers. Dat helpt ook mentaal.”
Dank aan de supporters achter de schermen.
Tot slot wil hij nog mensen bedanken. “Mijn vriendin, die mijn ritme begrijpt en me altijd steunt. Mijn ouders, die me al van kleins af door dik en dun volgen. Mijn trainer, voor het geloof en de aanpak op maat. En uiteraard de volledige ploeg. We rijden niet alleen voor onszelf, maar ook voor elkaar. Dat maakt het verschil.”
Besluit: de klim van Decabooter is ingezet.
Met drie overwinningen, vertrouwen in zijn sprint, een sterke omkadering én een stevig groeitraject achter de rug, lijkt Lance Decabooter klaar om de volgende stap te zetten. Binnen Shifting Gears heeft hij alles wat nodig is: ruimte om te ontwikkelen, sterke ploegmaats, een professionele structuur én een positief klimaat. Wat 2025 verder nog brengt, weten we niet. Maar dat we van Lance nog veel zullen horen, staat buiten kijf.
“Blijven groeien, blijven genieten, en blijven geloven in mezelf. Dat is de sleutel.” – Lance Decabooter.
