Dat het A.S. Construct-Castaar Cycling Team uit Denderhoutem een broeihaard is van jong wielertalent, hoeven we in onze regio niet meer te vertellen. De club bouwde de voorbije jaren aan een stevig uitgebouwde jeugdwerking waarin talentvolle renners met ambitie en goesting hun weg kunnen zoeken in het wielerpeloton. Een van die renners is de 14-jarige Ilano Springael uit Halle. Als derdejaars aspirant is hij bezig aan zijn laatste jaar in de jeugdcategorie. Na enkele knappe prestaties en een Vlaams-Brabantse titel vorig seizoen, hoopt hij ook dit jaar opnieuw te knallen. Zelf houdt hij vooral van fietsen, knokken in de wind, en groeien als renner én als mens.
We spraken met Ilano over zijn sportieve weg, het belang van een sterke ploeg, zijn ambities en de mensen die hem al die tijd blijven steunen.
Van voetbalpleintje naar koersfiets: “Dankzij Van der Poel vond ik mijn sport.”
“Ik ben eigenlijk niet begonnen als wielrenner,” steekt Ilano van wal. “Van U7 tot U9 speelde ik voetbal bij een lokale club, maar door een trainerswissel belandde ik in een andere groep en verloor ik mijn plezier in het spel. Tegelijk begon ik alsmaar meer te kijken naar koersen op televisie. Vooral Mathieu van der Poel vond ik indrukwekkend. Zijn stijl, zijn explosiviteit, zijn lef… dat sprak me enorm aan.”
“Op een bepaald moment zei ik tegen mijn ouders dat ik ook wilde proberen fietsen. Eerst een beetje crossen, dan wat ritjes op de weg, en zo begon het avontuur. Samen gingen we op zoek naar een club die jongeren begeleidde, en kwamen we terecht bij De Jonge Rakkers Vollezele. Freddy Goossens gaf me er een kans om als miniem mijn eerste stappen te zetten. Die kans zal ik nooit vergeten. Daar leerde ik het plezier in de sport kennen.”
Miniemenjaren: behendigheid en leergeld.
“Als derdejaars miniem begon ik te koersen. Alles was nog nieuw. Mijn ouders reden me van koers naar koers, vaak over de taalgrens. We kozen bewust voor wedstrijden met minder deelnemers, zodat ik kon groeien zonder me te laten ontmoedigen. In de beginperiode waren er nog geen zeges, maar tweede en derde plaatsen zaten er wél al in. Op die leeftijd leer je vooral omgaan met het peloton, met wedstrijdsituaties en met het mentale aspect van de sport.”
“Ook de Vlaamse Wielerschool hielp me veel. We gingen vaak oefenen aan de Gavers in Geraardsbergen. Daar leerde ik behendigheid, bochtentechniek en zelfs wat tactiek. De trainers, zoals Tom en Ferdi, waren echt fantastisch. Ze legden de fundamenten waar ik vandaag nog altijd op terugval.”
Van aspirant tot kampioen van Vlaams-Brabant.
“Bij de aspiranten schakelde ik een versnelling hoger. Als eerstejaars koos ik opnieuw voor kleinere koersen over de taalgrens, maar ik merkte dat mijn niveau snel groeide. Ik kreeg meer koersinzicht, durfde meer initiatief nemen en begon stilaan te dromen van overwinningen.”
“Het jaar daarop maakte ik de overstap naar Labiekesvrienden Denderhoutem, en dat was een uitstekende keuze. De omkadering, de sfeer en het vertrouwen gaven mij vleugels. Als tweedejaars aspirant kon ik écht doorbreken. Ik won twee koersen op de weg in Templeuve en Blandain, en pakte de Vlaams-Brabantse titel op de piste in het omnium. Ik werd ook derde in Lessines, tweede in Herenthout, en won een tijdrit in Bury. In totaal stond ik dat jaar zeven keer op het podium, waarvan vier keer op het hoogste schavotje.”
Laatste jaar als aspirant: groeien in regelmaat.
2025 is voor Ilano zijn laatste jaar als aspirant. De overgang naar de nieuwelingen lonkt, maar voorlopig ligt de focus nog op dit seizoen.
“Ik wil de lijn van vorig jaar doortrekken. Het gaat voorlopig goed: ik zit dicht bij het podium met top-10-noteringen in Vosselaar (5e), Pittem (7e, Flandriens van de Toekomst) en Westkerke-Oudenburg (8e). Ik werd ook geselecteerd voor het Kampioenschap van Vlaanderen in Liedekerke. Daar liep het helaas mis – ik voelde me niet top, en het was een koers waarin niets vanzelf ging. Maar dat hoort er ook bij. Je leert niet alleen van winnen, maar misschien nog meer van verliezen.”
De stap naar de nieuwelingen: “Ik wil veel interclubs rijden.”
Vanaf januari 2026 rijdt Ilano als eerstejaars nieuweling. Een belangrijke stap, want het niveau gaat serieus omhoog. “Dat weet ik, maar ik ben er klaar voor. Ik wil mijn huidige regelmaat doortrekken, ervaring opdoen en vooral veel leren. Bij A.S. Construct-Castaar krijg ik daarvoor alle kansen. Het is een club waar je als jonge renner écht centraal staat. De begeleiding is top, de structuur zit goed, en je voelt dat je als mens ook wordt ondersteund. We krijgen materiaaladvies, mentale begeleiding, goede wedstrijdplanning… Alles klopt. Ik hoop volgend jaar veel interclubs te mogen rijden en mij te meten met renners buiten de regio.”
“Zonder mijn ouders stond ik nergens.”
Tot slot wil Ilano zijn entourage bedanken. “In de eerste plaats mijn ouders. Zonder hun steun, tijd, energie en geduld zou dit allemaal niet mogelijk zijn. Ook mijn familie, vrienden en supporters betekenen veel. Ze staan altijd paraat, ook als het eens wat minder gaat.”
“Een speciale vermelding wil ik geven aan mijn supporterslokaal Café Quatro in Halle, bij Stef en Sandra. Dat is echt mijn uitvalsbasis. Iedereen leeft daar mee, en ik voel me er thuis. Die warmte maakt een wereld van verschil.”
Een renner met toekomst.
Ilano Springael is misschien pas 14, maar denkt en handelt als een volwassen sportman. Hij kent zijn sterktes, leert uit zijn zwaktes, en staat stevig in zijn schoenen. Met zijn gedrevenheid, nuchterheid en de steun van A.S. Construct-Castaar en zijn entourage, lijkt de stap naar de nieuwelingen geen eindpunt, maar net een begin.
Eentje om in de gaten te houden. Zeker weten.