Na decennialange traditie van olympiades voor exacte vakken zoals wiskunde en natuurwetenschappen, was het tijd voor een frisse wind: de allereerste iCare Zorgolympiade zag het levenslicht. En het GO! atheneum Geraardsbergen schreef meteen geschiedenis. Met Ibe Vaeyens en Lena Van Bellingen stuurde de school twee talentvolle leerlingen naar de finale, en zij blonken uit. Ibe kroonde zich tot winnares in haar categorie, terwijl Lena het zilver veroverde.
Geen theorie, maar praktijk.
De Zorgolympiade, een gloednieuw initiatief van Scholengroep 20, wil de aandacht vestigen op de onmisbare rol van zorgmedewerkers in onze samenleving. Niet met schriftelijke proeven of theoretische examens, maar met échte praktijksimulaties. De finale vond plaats in het woonzorgcentrum Seniorplaza in Willebroek. Twaalf finalisten, allemaal meisjes tussen de 15 en 19 jaar oud, mochten daar hun vaardigheden tonen via vier praktijkgerichte opdrachten.
“De deelnemers moesten onder meer communiceren met een zorgbehoevende persoon, medische handelingen uitvoeren, samenwerken met collega’s en adequaat reageren op onverwachte situaties”, vertelt Bram De Geeter van Scholengroep 20. Hij was één van de initiatiefnemers van dit nieuwe concept en zag een droom werkelijkheid worden.
Geraardsbergse triomf.
GO! atheneum Geraardsbergen mocht twee leerlingen afvaardigen: Ibe Vaeyens, leerlinge uit het vierde jaar Zorg en welzijn, en Lena Van Bellingen, leerlinge uit het derde jaar Maatschappij en welzijn. De school koos hen op basis van hun inzet, talent en liefde voor het zorgvak. Een keuze die meer dan gerechtvaardigd bleek. Ibe kaapte de eerste prijs weg in de categorie tweede graad Arbeidsmarktfinaliteit. Lena werd knap tweede in de categorie tweede graad Dubbele finaliteit. Beide meisjes toonden een indrukwekkende combinatie van empathie, vakkennis en verantwoordelijkheidszin.
“Ik had nooit gedacht dat ik zou winnen”, vertelt een verraste maar dolgelukkige Ibe. “Ik vond het al een eer om tot de finalisten te behoren. De opdrachten waren uitdagend, maar ik voelde mij in mijn element. Dit is waarvoor ik het doe.”
Ook Lena straalde: “Het was spannend, maar ik heb ervan genoten. Je merkt dat kleine dingen een groot verschil maken in de zorg. Een warme glimlach, een luisterend oor – dat wordt allemaal enorm gewaardeerd.”
5.000 deelnemers voor eerste editie.
De organisatoren hadden gerekend op enkele honderden inschrijvingen, maar de respons overtrof alle verwachtingen. “We hoopten op 200 à 300 deelnemers voor deze eerste editie, maar het zijn er uiteindelijk bijna 5.000 geworden,” aldus een tevreden Bram De Geeter. “Quasi elke school met een zorgrichting heeft zich ingeschreven. De interesse is een krachtig signaal dat jongeren wel degelijk warm lopen voor een toekomst in de zorgsector.”
De Geeter benadrukt dat deze olympiade meer is dan een wedstrijd: “We willen het beroep in de kijker zetten, jongeren laten schitteren en tegelijk tonen dat zorg een knap vak is waarin je met hoofd én hart werkt. Ibe en Lena zijn daar het perfecte voorbeeld van.”
Een trotse school.
De prestatie van Ibe en Lena maakt heel wat los op het GO! atheneum Geraardsbergen. “Wij zijn ongelofelijk trots”, klinkt het bij de directie. “Onze leerlingen tonen dat passie, inzet en vaardigheden echt het verschil maken. De Zorgolympiade is een waardevol initiatief dat jongeren motiveert en erkent in hun talent. Dat onze school meteen twee laureaten levert, is ronduit fantastisch.”
Ook de inzet van Bram De Geeter, medewerker bij Scholengroep 20, krijgt lof: hij speelde een essentiële rol in de opstart en organisatie van dit vernieuwende project. Dankzij zijn engagement kunnen duizenden jongeren hun passie voor zorg tonen én versterken.
Toekomst verzekerd.
De eerste editie van de iCare Zorgolympiade is nu al een succesverhaal. En met rolmodellen als Ibe Vaeyens en Lena Van Bellingen ziet de toekomst van de zorgsector er veelbelovend uit. “Ik wil in de zorg blijven,” besluit Ibe vastberaden. “Mensen helpen zit in mijn bloed.” Lena knikt instemmend. “Ik ook. Dit is mijn roeping.”
De Zorgolympiade bewees het: zorg is geen vak, het is een hartstocht. En dat hart klopt luid in Geraardsbergen.
