De oude brouwerij in Zonnegem is de voorbije jaren uitgegroeid tot een plek waar sport en talent hand in hand gaan. Waar ooit de geur van mout en hop hing, weerklinken vandaag de geluiden van sportieve ambitie. Op het domein woont niet alleen wielrenner Oskar De Meester, ook de familie Guilbau uit Gent vond er een tweede thuis. David en Vanessa Guilbau kochten er een prachtig weekendverblijf, waar ze samen met hun zonen Nicolas (17) en Victor (14) tot rust komen tussen hun drukke sportieve agenda’s. Wat begon als een toevallige kennismaking met hockey groeide voor het gezin uit tot een intensieve passie die hun leven vorm gaf.
Een toevallige ontdekking van hockey.
De familie Guilbau had aanvankelijk geen enkele kennis van hockey. “We kenden de sport echt niet, zelfs niet van ver,” vertelt vader David Guilbau. “Maar toen onze oudste zoon Nicolas op jonge leeftijd interesse toonde, besloten we om mee te stappen in zijn avontuur.” Wat begon als nieuwsgierigheid, mondde uit in een gezinsproject.
David speelde drie jaar trimhockey om de basis van het spel te begrijpen, terwijl Vanessa een jaar actief meedeed om zich ook in te leven in de sport. Ondertussen is Vanessa al vijf jaar manager bij Gantoise, van de ploeg waar haar jongste zoon Victor speelt.
De twee broers spelen intussen bij verschillende clubs. Nicolas verdedigt de kleuren van Indiana in De Pinte bij de U19-1 boys, terwijl Victor uitkomt voor de U16-2 boys van Gantoise.
Nicolas: “Hockey is een sport waar bijna alles in zit”
Nicolas vertelt enthousiast hoe het allemaal begon:
“Ik deed al op zeer jonge leeftijd, toen ik vier jaar was, op Gantoise een tennisstage. Tijdens ons vrij moment gingen we kijken naar een hockeytraining op dezelfde club en site. Die training wekte mijn interesse. Ik probeerde daarna verschillende kampjes uit en zo rolde ik in de sport. Ik was vrij jong toen ik met hockey kennismaakte. Het is een sport waar bijna alles in komt. Het is een ploegsport maar vooral ook een fysieke sport. Vergeleken met andere sporten is dit meer een discipline sport.”
Zijn groei was snel zichtbaar. Nicolas startte bij Gantoise en maakte later de overstap naar zijn huidige club Indiana in De Pinte.
“Ik beleefde bij Gantoise heel mooie momenten en mag terugblikken op aantrekkelijke jaren en begeleiding. Zo kregen we de kans om als jeugd Europees te spelen. Tot vorig jaar speelde ik ook bij de nationale ploeg bij de jeugd onder 16 jaar, waar we internationale wedstrijden konden spelen, zowel in binnen- als buitenland.”
Vandaag speelt Nicolas in de eredivisie, de hoogste jeugdreeks, als middenvelder – zowel links als rechts.
“Ik ben blij dat ik de overstap heb gemaakt naar Indiana. Het is een aangename en superleuke club. Vanaf het eerste moment voelde ik me er thuis. We staan momenteel knap vijfde in de competitie, wat sterk is omdat we niet de allerbeste ploeg zijn. We hebben al mooie prestaties neergezet tegen sterke tegenstanders. “Daarnaast vormen we niet alleen op het veld een hechte ploeg, ook ernaast is de sfeer optimaal.”
Victor: “Ik kreeg de microbe van mijn broer”
De jongere broer Victor raakte eveneens besmet met de hockey microbe.
“Door mijn broer Nicolas kreeg ik ook de microbe te pakken. Het is een sport waar je echt in ploegverband kan spelen. Ik vind het aangenaam om dit samen met mijn vrienden te kunnen beoefenen.”
Victor maakt deel uit van de tweede ploeg binnen Gantoise en speelt als linksachter.
“Op dit ogenblik maak ik deel uit van onze tweede ploeg, al mag ik zeggen dat daar weinig van te merken is. Wij genieten van een perfecte omkadering, net als onze eerste ploeg bij de jeugd. In de competitie staan we mooi vijfde, wat zeker niet slecht is voor ons.”
Studeren en sporten combineren.
Naast hun sportieve engagement staan de broers ook sterk in hun studies. Nicolas volgt economie-wiskunde aan Sint-Bavo in Gent:
“Er zit een kans in dat ik naar Rotterdam trek om er te gaan studeren en de richting economics and business te volgen. Ik hoop dat ik mijn droom kan verderzetten en altijd kan blijven hockeyen. Al richt ik de komende vier jaar mijn pijlen vooral op mijn studies, die ik toch iets belangrijker vind.”
Victor zit in het derde middelbaar aan het Sint-Barbaracollege in Gent, waar hij Latijn volgt.
“Ik bezie het hockey meer als een sport, hiermee bedoel ik dat het niet mijn doelstelling is om hogerop te gaan. Zo zal ik bijvoorbeeld nooit deel uitmaken van de nationale ploeg zoals mijn broer. Ik wil gewoon genieten van het spel.”
Toch sluit Victor niet uit dat hij ooit hoger mag meespelen.
“Ik hoop de kans te krijgen om bij de jeugd in de eerste ploeg te kunnen spelen. Ik zeg niet dat dit zal lukken, maar mocht ik die kans krijgen, dan zou ik ze zeker met beide handen grijpen.”
Dankbaarheid voor ouders en coaches.
Beiden beseffen goed dat hun sportieve parcours niet mogelijk was zonder de steun van hun ouders.
“Eerst en vooral willen wij onze ouders bedanken voor de kans die we hebben gekregen,” zeggen Nicolas en Victor eensgezind. “Vooral omdat zij ook in een totaal onbekende sport terechtkwamen. Op ieder moment staan ze klaar voor ons en ondersteunen ze ons tot op de dag van vandaag door dik en dun. Een oprechte dank u wel.”
Ook hun coaches en clubs krijgen een vermelding.
“Onze huidige en vroegere trainers hebben ons super goed begeleid en gesteund. Dankzij hen staan we waar we nu staan. We zijn ook dankbaar dat de clubs zoveel vertrouwen in ons stellen. Ouders worden bovendien nauw betrokken bij het clubleven, wat een speciaal en goed gevoel geeft. De wedstrijden zijn zelden dicht bij de deur – alleen de thuismatchen in Gent – maar de verplaatsingen naar Antwerpen of Brussel nemen we er met plezier bij.”
De brouwerij die sport ademt.
Met wielrenner Oskar De Meester en de sportieve familie Guilbau als bewoners bruist de oude brouwerij in Zonnegem vandaag van sportieve dynamiek. Wat ooit een industriële site was, is nu een broeihaard van talent, discipline en doorzettingsvermogen.
Wat begon als een toevallig kijkje bij een hockeytraining is uitgegroeid tot een levensstijl die het hele gezin omarmde. Nicolas en Victor zijn intussen vaste waarden binnen hun respectieve clubs en tonen dat passie en familiehand in hand kunnen gaan.
“Hockey heeft ons leven verrijkt,” besluiten ze. “Het bracht ons niet alleen plezier en uitdagingen, maar ook hechte vriendschappen en onvergetelijke ervaringen. Vanuit onze stek in Zonnegem blijven we met volle goesting bouwen aan onze toekomst — op en naast het veld.”
