Tijdens de gemeenteraad van 25 maart pleitte Sarah De Bruecker, gemeenteraadslid voor Groen, voor de plaatsing van struikelstenen in Aalst. Deze zogeheten stolpersteine zijn kleine, vierkante gedenkstenen van 10 x 10 cm die worden ingebed in het trottoir voor de laatste woonplaats van mensen die door het naziregime werden vervolgd en omgebracht. De Bruecker wil deze herdenkingsstenen integreren in het Aalsterse straatbeeld om zo de herinnering aan deze slachtoffers levendig te houden.
Dit jaar markeert de 80ste verjaardag van de bevrijding van de concentratiekampen, een moment dat vraagt om reflectie en herdenking. Aalst kent een minder bekend, maar significant verleden van vervolging en deportatie tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Bruecker benadrukte dat herdenken niet enkel betekent dat we terugkijken op het verleden, maar dat we ook lessen moeten trekken voor het heden en de toekomst. “‘Nooit meer’ heeft geen betekenis als we onrecht in onze huidige samenleving negeren. De geschiedenis toont aan dat onverschilligheid ten opzichte van misdaden tegen de menselijkheid altijd een risico blijft,” zegt ze.
Met haar voorstel wil De Bruecker de Aalsterse gemeenschap aanmoedigen om stil te staan bij het lot van deze slachtoffers en de gevaren van discriminatie, uitsluiting en haat. Struikelstenen vormen geen statisch monument, maar een tastbare herinnering die voorbijgangers confronteert met de menselijke verhalen achter de cijfers en de historische feiten.
De vraag die voorligt aan de stad Aalst is dan ook helder: is het stadsbestuur bereid om struikelstenen te plaatsen als eerbetoon aan de slachtoffers en als blijvend signaal tegen onverschilligheid? Dit initiatief zou niet enkel dienen als historisch eerbetoon, maar ook als waarschuwing en oproep tot waakzaamheid tegen uitsluiting en systematisch onrecht, zowel in het verleden als in onze hedendaagse samenleving. Door deze gedenkstenen op te nemen in het straatbeeld, kan Aalst aantonen dat het niet enkel zijn geschiedenis erkent, maar ook een engagement aangaat om te blijven strijden tegen onrecht in welke vorm dan ook.
