Exact 80 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa stond GO! Scholengroep Dender op donderdag 8 mei stil bij een mijlpaal van onschatbare waarde: de bevrijding van terreur, onderdrukking en onvrijheid. Met een ingetogen maar krachtige plechtigheid, en de symbolische aanplanting van vredesbomen op 16 schoollocaties, gaf de scholengroep uitdrukking aan haar maatschappelijke opdracht: het opvoeden van kritische, verdraagzame en democratische burgers die beseffen dat vrede nooit vanzelfsprekend is.
De herdenking vond plaats op het hoofdzeteldomein van GO! Scholengroep Dender en werd bijgewoond door prominente genodigden, waaronder schepen van Informatica, Financiën en Europese en internationale samenwerking Théodomir Nsengimana, algemeen directeur Marie-Christine Fiers, leden van de Raad van Bestuur, talrijke personeelsleden én leerlingen van verschillende GO! scholen. De centrale boodschap van de dag? Herdenken is niet louter terugblikken. Het is ook vooruitkijken, waakzaam blijven en bouwen aan een vreedzame, solidaire toekomst.
Een levend monument: vredesbomen als symbool van hoop en herinnering.
In een indrukwekkend symbolisch gebaar werden op 16 schooldomeinen van GO! Scholengroep Dender vredesbomen geplant: zomerlindes – traditioneel symbool van vrede, bescherming en eenheid. De boomaanplantingen vonden plaats op GO! campussen in Aalst, Denderleeuw, Erpe-Mere, Hofstade, Gijzegem, Erembodegem, Berlare, Liedekerke en Ninove. Daarmee werd niet alleen hulde gebracht aan het verleden, maar ook een blijvend symbool gecreëerd dat generaties scholieren zal herinneren aan het belang van vrede en verdraagzaamheid.
“Deze bomen zijn levende bakens”, aldus algemeen directeur Marie-Christine Fiers. “Ze wortelen in de bodem van onze scholen, net zoals waarden en idealen wortelen in het onderwijs. Ze herinneren ons aan het verleden, maar dragen tegelijk een belofte van hoop in zich. Een belofte dat we blijven inzetten op verbondenheid, op vrijheid, op een toekomst waarin democratie niet uitgehold maar versterkt wordt.”
Onderwijs als tegenkracht in onzekere tijden.
De plechtigheid ging dieper dan symboliek. In toespraken en persoonlijke getuigenissen werd de link gelegd tussen de historische context van de Tweede Wereldoorlog en de actuele uitdagingen waar onze samenleving voor staat. Extremisme, polarisatie, nationalistische tendensen en geweld duiken opnieuw op, ook binnen Europa. Conflicten zoals in Oekraïne, het Midden-Oosten en andere delen van de wereld tonen aan dat vrede fragiel is en dat waakzaamheid en educatie belangrijker zijn dan ooit.
GO! Scholengroep Dender neemt daarin haar rol ernstig. “We kiezen er bewust voor om leerlingen en medewerkers actief te betrekken bij de waarden die ons onderwijs schragen”, zegt Fiers. “Dat zijn geen holle woorden. Pluralisme, kritisch denken, solidariteit en actief burgerschap zijn de bouwstenen van de samenleving die we willen versterken. Daarom is deze herdenking ook een pleidooi om die waarden elke dag opnieuw in praktijk te brengen.”
De scholengroep ziet haar onderwijsopdracht als meer dan kennisoverdracht. Het is ook een morele opdracht: jongeren begeleiden in hun groei tot verantwoordelijke, vrije en respectvolle mensen. De vredesboodschap wordt niet enkel geleerd, maar ook geleefd.
Een moment van stilte, een roep om waakzaamheid.
Het centrale moment van de herdenking werd ingeluid door een emotionele toespraak van schepen Théodomir Nsengimana, die het belang van herdenken benadrukte: “Vrede is geen gegeven. Het is iets wat we elke dag opnieuw moeten verdienen. In een wereld waarin haat en onverschilligheid weer opduiken, hebben we de plicht om de herinnering levend te houden. Alleen door te beseffen wat voorafging, kunnen we vermijden dat het zich herhaalt.”
De schepen verwees ook naar de bevrijding van Aalst in 1945. Hij schetste hoe de bevolking zich, ondanks de diepe wonden van de oorlog, onmiddellijk en collectief inzette voor de wederopbouw van de stad. Die veerkracht en solidariteit zijn ook vandaag broodnodig, aldus Nsengimana.
Aansluitend volgde een pakkend en symbolisch moment: de schepen en de algemeen directeur plantten samen een vredesboom op het domein van de hoofdzetel. Deze handeling werd gevolgd door een aangrijpend eerbetoon van Dauwe De Ridder, leerling van het GO! Atheneum Anne Frank, die op sobere en indringende wijze de Last Post blies. De tonen van het trompetspel galmden over het domein, gevolgd door een indrukwekkende stilte waarin leerlingen, personeel en genodigden samen reflecteerden.
Leerlingen als hoeders van de toekomst.
Het was niet toevallig dat leerlingen een prominente rol kregen tijdens de herdenking. Want net zij – jongeren die vandaag op schoolbanken zitten – zullen morgen als volwassenen de waarden van vrijheid, vrede en democratie moeten bewaken en uitdragen. Daarom werd ook de inhoud van de plechtigheid mee vormgegeven door de leerlingen zelf. Zij lazen teksten voor, brachten vredeswensen en reflecteerden op wat het betekent om vandaag jong te zijn in een wereld die opnieuw met oorlog en verdeeldheid kampt.
Deze intergenerationele aanpak is kenmerkend voor het pedagogisch project van het GO!. Jongeren worden niet enkel geïnformeerd, maar ook gevormd tot weerbare burgers die verantwoordelijkheid durven nemen. De vredesbomen mogen dan wel geplant zijn door volwassenen, het zijn de jongeren die ze zullen zien groeien – letterlijk én figuurlijk.
Een boodschap die verder reikt dan de schoolpoort.
Met deze plechtigheid gaf GO! Scholengroep Dender niet enkel invulling aan een herdenking, maar ook aan haar fundamentele missie. De scholengroep maakt duidelijk dat onderwijs een cruciale rol speelt in het versterken van de democratie en het verdedigen van fundamentele rechten. De geplante vredesbomen zijn dan ook meer dan symboliek: ze zijn een blijvende herinnering aan het verleden, én een uitnodiging aan elke leerling en leerkracht om elke dag opnieuw te kiezen voor respect, verbondenheid en vrede.
In een wereld die steeds complexer en dreigender lijkt, blijft het GO! geloven in de kracht van opvoeding, in de impact van hoopvolle rituelen, en in het belang van het koesteren van onze vrijheid. Vandaag werd dat meer dan ooit duidelijk.
