Tom Burms (38), een sociaal geëngageerd fietser uit Sint-Lievens-Esse, heeft afgelopen weekend een uitzonderlijke sportieve én menselijke prestatie neergezet. Op de beruchte Aaigemberg in Aaigem nam hij deel aan een zogenoemde ‘Everesting’-uitdaging, waarbij hij gedurende 22 uur onafgebroken de helling op en af fietste tot hij een hoogteverschil van 8.848 meter bereikte – de hoogte van de Mount Everest. In totaal legde hij 548,54 kilometer af aan een indrukwekkend gemiddelde van 24,7 kilometer per uur. Het opzet was even nobel als zwaar: geld inzamelen voor Kom op tegen Kanker. Met zijn actie wist hij meer dan 7.000 euro bijeen te trappen.
En dat alles deed hij niet in een of ander afgelegen fietscentrum of op een virtueel parcours, maar wel op een plek met een persoonlijke betekenis. “Onze vriend die tegen kanker vecht woont op de Aaigemberg. Door net daar mijn Everesting te doen, kreeg het iets extra’s. Elk ritje dat ik omhoog trapte, deed ik ook een beetje voor hem. Dat gaf mij kracht op momenten waarop het fysiek zwaar werd.”
Wat is ‘Everesting’?
Everesting is een van de zwaarste en meest symbolische uitdagingen in de fietswereld. Het principe is eenvoudig: kies één heuvel of berg, en fiets die op en af tot je in totaal 8.848 hoogtemeters hebt bereikt, oftewel de hoogte van de Mount Everest. Eenvoudig in theorie, maar een aanslag op lichaam en geest in de praktijk.
Voor Tom Burms was het niet zomaar een sportieve stunt. “Ik wilde met deze actie niet enkel geld inzamelen, maar ook mensen verbinden, hoop geven en het thema kanker bespreekbaar maken,” vertelt hij.
Van zonsopgang tot ver na zonsondergang.
Vrijdagavond om 20u10 ’s avonds begon Tom aan zijn zware tocht, die uiteindelijk 22 uur en 13 minuten zou duren. Urenlang trapte hij heen en weer over de flanken van de Aaigemberg. Om 22.41 uur ’s avonds haalde hij zijn doel. “Het was loodzwaar, maar ik voelde me nooit alleen. De steun langs het parcours, de mensen die kwamen meefietsen of wandelen… dat gaf mij vleugels.”
Tom gaf zijn uitdaging bewust een laagdrempelig karakter. “Voor 15 euro kon je mij vergezellen voor een beklimming of wandeling. De volledige opbrengst ging naar Kom op tegen Kanker. Iedereen kon aansluiten, ook al was het maar voor een halfuurtje. Het ging niet om de prestatie op zich, maar om het samen doen, om het gevoel van verbondenheid.”
Lokale solidariteit op z’n best.
De Everesting-actie van Tom groeide uit tot een klein volksfeest. Het Aaigems café ondersteunde de actie volop en fungeerde als steunpunt voor toeschouwers en deelnemers. Ook dorpsicoon ‘AGO’, de plaatselijke dorpsreus die op de Aaigemberg “woont”, werd even van stal gehaald. “Dat zelfs AGO overwogen heeft om symbolisch mee de berg op te trekken, dat typeert de sfeer die er heerste: warm, menselijk, verbonden,” zegt Tom.
Heel wat mensen sloten bij Tom aan voor een beklimming of moedigden hem aan langs het parcours. “Sommigen kwamen heel vroeg, anderen pas laat. Sommigen wandelden, anderen fietsten. Er was geen hiërarchie, enkel engagement.
Een vertrouwd gezicht in het peloton van Kom op tegen Kanker.
Tom is geen onbekende binnen de kring van Kom op tegen Kanker. Hij nam al negen keer deel aan de bekende 1.000 kilometer en zette zich ook tijdens de coronaperiode solo in voor het goede doel. “Tijdens corona reed ik twee edities alleen. Daarnaast deed ik ook 24 uur op de fietsrollen en fietste ik virtueel op Alpe du Zwift. Telkens opnieuw met hetzelfde doel: geld inzamelen én kanker bespreekbaar maken.”
Zijn team zamelde dit jaar al 17.000 euro in. “Volgend jaar hoop ik voor de tiende keer deel te nemen aan de 1.000 km. Een persoonlijke mijlpaal. Met deze Everesting wilde ik die jubileumeditie kracht bijzetten. Het moest iets bijzonders zijn – en dat werd het ook.”
Tot het uiterste – en verder.
Dat de uitdaging fysiek en mentaal een zware dobber zou zijn, wist Tom van tevoren. Toch ging hij er voluit voor. “Er waren momenten waarop het lichaam ‘nee’ zei. Maar ik wist waarom ik het deed. Voor mijn vriend. Voor mensen die wél moeten vechten, en niet kunnen kiezen. In vergelijking daarmee is 22 uur fietsen niets.”
Hij benadrukt hoe belangrijk de steun van zijn omgeving is. “Ik heb het geluk een fantastische vriendengroep te hebben. Als ik afkom met een zot idee, dan springen ze mee op de kar. Van de logistiek tot het moreel steunen, ze waren er. Dat is goud waard.”
Een missie van hoop.
Hoewel Tom zijn inspanningen niet overschat, koestert hij wel grote hoop. “Misschien is het naïef om te denken dat we ooit een wereld zonder kanker kennen. Maar hoop is soms het enige dat iemand overeind houdt. Als ik met mijn actie zelfs maar één persoon kan inspireren, motiveren of troosten, dan is mijn missie geslaagd.”
Tom Burms mag dan wel geen profwielrenner zijn, in het peloton van hoop, solidariteit en engagement rijdt hij resoluut in de kopgroep. Met 8.848 meter onder de wielen, 548 kilometer op de teller en meer dan 7.000 euro op de rekening voor Kom op tegen Kanker, toonde hij dat de mens soms tot grootse dingen in staat is – zolang het hart de juiste richting uitwijst.
