De Memorial Jo Porteman op donderdagavond 3 juli werd een atletiekavond met vonken. Twee jonge talenten, belofte Cédric Broeckaert en junior Robbe Van Hoorde, stonden centraal in een zinderende strijd tegen tijd, afstand én reglementen. Beveren, een plek die voor Broeckaert al langer als betoverd aanvoelt, werd opnieuw het toneel van persoonlijke hoogtepunten… én een millimeterdrama.
Voor Cédric Broeckaert is Beveren meer dan een gewoon atletiekterrein. Als scholier én als junior brak hij er zijn persoonlijke records, en dus waren de verwachtingen bij de start om 21u15 hooggespannen. Hoewel hij wat moeilijk in het ritme kwam – “Hij kreeg hem niet recht”, klonk het bij zijn entourage – vond Broeckaert uiteindelijk toch zijn drive. En hoe: met een worp van 17m16 doorbrak hij voor het eerst in zijn carrière de 17-metergrens. De vreugde was groot, maar de honger nog groter. “Ik ben aan het kwijlen voor meer,” klonk het na afloop. Met de Europese beloftecategorie in het vizier en de limiet op minder dan een halve meter afstand, krijgt hij een mentale boost richting het komende weekend. Fingers crossed.
En dan was er Robbe Van Hoorde, junior met EK-ambities. Zijn wedstrijd begon ijzersterk met een worp van 17m57, gevolgd door 17m74. De derde worp leek exact op de EKu20-limiet te landen, maar… een milliseconde, een misstap, een teen op de rand. De meetjury was onverbiddelijk. De internationale norm had hij gehaald, maar de strengere Belgische selectiecriteria glipten hem net door de vingers – letterlijk.
Alsof het niet genoeg was, verpulverde Robbe even later zijn persoonlijk record en zette hij een kanjer neer van 17m83. Ruim boven de Europese limiet, maar het blijft wachten op dat ene perfecte moment waarop alles – tot op de millimeter – klopt. “Robbe vergezelt Arnaud in de verdomde tenen club,” klonk het gevat langs de zijlijn.
Toch overheerste het gevoel van trots. Beide jongens lieten zien dat ze thuishoren bij de top van hun generatie. De magie van Beveren werkte opnieuw, en het vuur is nog lang niet gedoofd. Op naar de volgende kans, met nog meer hype – én misschien teenslippers in de tas.
