Liam Hawkins (19) uit Ophasselt, deelgemeente uit van de Oudenbergstad is misschien niet de meeste gekende renner uit het beloftenpeloton, toch kan deze beloftevolle knaap een aardig stukje bergop rijden. Als junior en klimmer kon Liam in verschillende buitenlandse ééndagwedstrijden aardig zijn mannetje staan en behaalde hij mooie resultaten. Als eerstejaars belofte kreeg hij de kans om tijdens de vierdaagse in Navarra (Spanje) 1 dag in de groene tussensprinttrui rond te rijden. Liam wilt in 2025 nog betere resultaten neerzetten dan afgelopen seizoen en droom ervan om mooie eindklassementen te rijden in één van de ronden die hij zal rijden in het buitenland. Wij zette hem op onze praatstoel en brengen u zijn verhaal.
Waarom en hoe ben je begonnen met koersen en waarom de voorkeur voor het wielrennen?
Ik ben beginnen fietsen tijdens de coronaperiode. Net zoals iedereen zat ik hele dagen thuis en verveelde ik me steendood. Ik begon samen met mijn buurjongen te fietsen op de MTB en, even later kocht ik mijn eerste koersfiets. Samen met mijn neven deed ik verschillende ritten, maar gespaard bleef ik echter niet, het was vaak afzien in hun wiel. Hoe meer ik fietste, hoe meer ik de wielermicrobe te pakken kreeg. Zo ging ik op een bepalend moment fietsen met de broers van mijn oma. Deze waren meteen enthousiast en zagen dat ik misschien wel potentieel had. Het was voor hen dan ook een logische stap om mij aan te sluiten bij een club. Zij kennen wel iets van de koers, aangezien het koersen wel in ons bloed zit.
Je bent begonnen als tweedejaars nieuweling, tijdens de periode van corona, kan je ons vertellen hoe dat dit was?
Ik moet zeggen dat het een rare periode was om tijdens corona aan te sluiten bij een club. Toch werd ik met open armen ontvangen bij Wielerclub Onder Ons Parike onder leiding van Bart Van Nieuwenhove. We deden wekelijks ploegtrainingen en dit in groepjes van vier. In juni 2020 werd het koersen weer toegelaten en reed ik mijn eerste wedstrijd. Ik kreeg direct veel kansen en mocht al proeven van interclubs en meerdaagse koersen.
Hoe verliepen je seizoenen bij de junioren en wat waren de belangrijkste wedstrijden en uitslagen?
Ook bij de junioren kreeg ik opnieuw veel kansen dankzij Guy de Rouck en Guy Van der Bracht. Als eerstejaars was het nog wat wennen maar kon toch mijn eerste top tien plaats binnenhalen. Na een hele goede winter kreeg ik als tweedejaars de kans om veel grotere koersen te rijden. Een twaalfde plaats in de UCI koers La Bernadeau was direct een goede opener van het seizoen. Daarna behaalde ik een vierde plaats in het eindklassement van een UCI tweedaagse Penn-Ar bed Pays d’Iroise en dit dankzij mijn achtste plaats in de ITT en de vierde plaats in de laatste rit. De weken erna was ik goed voor een dertiende plaats in de UCI koers Omloop van Borsele, terwijl ik een achttiende plaats pakte in de UCI koers GP Bob Jungels. Halverwege het seizoen kon ik ook nog eens meesprinten voor de overwinning en mocht ik voor de eerste keer op het derde schavotje plaatsnemen. Maar de vreugde was echter van korte duur en ik belandde in het sukkelstraatje met verschillende blessures en valpartijen.
Je bent nu eerstejaars belofte, hoe verliep voor jou het seizoen? En ben je tevreden over je seizoen?
Het eerste deel van het seizoen verliep redelijk goed. Dankzij Rudy Vandenheede mocht ik een heel mooi programma rijden in België en in het buitenland. Ik zie mezelf meer als klimmer, koersen in bijvoorbeeld het Baskenland vind ik wel heel leuk om te doen. Ik behaalde nog geen topresultaten maar heb wel al enorm veel bijgeleerd en ervaring opgedaan. Het tweede deel verliep iets moeilijker. Na de examens in juni moest ik terug even in het ritme komen en net toen ik terug de goede vorm te pakken had, brak ik mijn pols en miste drie koersweekenden. Opnieuw toen ik net op dreef was werd ik geveld door ziekte. Toch ben ik tevreden over het seizoen. De kansen die ik kreeg vanuit de ploeg hebben mij sterker gemaakt. Ik was enorm fier en blij dat ik tijdens de vierdaagse in Navarra (Spanje) voor één dag de groene trui van het tussenspurtklassement mocht dragen, iets wat je niet alle dagen mee maakt toch? (lacht).
Volgend jaar tweedejaars belofte, wat denk je voor volgend seizoen? Of wat zijn de verwachtingen en plannen voor 2025?
Ik hoop dat ik opnieuw een goede winter tegemoet ga, maar met de hulp van mijn trainer, Wim De Wolf, komt dit sowieso in orde. Mijn doelstelling is om volgend seizoen wat betere resultaten te behalen en een mooi eindklassement te rijden in één van de ronden in het buitenland. Graag zou ik in een Road Series eens een top tien wensen te behalen.
Ben je aangesloten bij Alfasun – Basso Team Flanders op dit moment? Blijf dit ook volgend jaar en waarom deze keuze?
Inderdaad, ik ben heel tevreden bij de ploeg en als je tevreden bent dan blijf je gewoon. Ik kreeg als eerstejaars belofte enorm veel kansen en dit zonder enige druk om te moeten presteren. Het programma is dan ook super samengesteld met keuze uit ééndagwedstrijden en meerdaagse wedstrijden, zowel in het binnen- als buitenland. Hierdoor kan ik een complete renner worden en mezelf blijven verbeteren.
Zijn er bepaalde mensen die je even wil bedanken of vernoemen aub?
Ik wil vooral de mensen bedanken die me tot vandaag geholpen hebben. Beginnend bij de ploegleiders van Wielerclub Onder Ons Parike, die ik hierboven al genoemd heb. Dankzij hun mooie programma kon ik mij heel snel aanpassen aan de beloften koersen. Mijn trainer Wim De Wolf betekent enorm veel voor me. Ik kan hem altijd bereiken en hij helpt me perfect met mijn trainingsschema’s. Hij geeft me altijd de beste raad en is iemand die ik blindelings kan vertrouwen. Ook mijn huidige ploegleider Rudy Vandenheede geeft me de nodige kansen. Maar natuurlijk ook mijn ouders en familie niet te vergeten die er elke koers zijn om te supporteren en mij te ondersteunen.
