Op zondag 15 juni kleurde Bavegem zwart, geel en rood. In zijn nationale kampioenstrui liet Elias Van Breussegem geen twijfel bestaan over zijn ambities in de achtste Memorial Serge Baquet, aangevuld met de ereprijs Schepen van Sport Jo Vermeulen. Net als in 2024 stormde de coureur uit Oudenaarde solo over de streep en schreef daarmee zijn zesde overwinning van het seizoen op zijn palmares. Een prestatie die werd bejubeld door een publiek dat massaal kwam opdagen op deze zonovergoten koersdag. Meteen pakte Elias de volle buit van 40 punten, goed voor dubbele punten aangezien de wedstrijd meetelde met medewerking van onze organisatie. In het regelmatigheidscriterium bij de eliterenners en beloften doet hij zo een uitstekende zaak en zet hij een stevige stap richting het verdere verloop.
De organisatoren van VZW WielerSportComiteit Bavegem, onder leiding van de onvermoeibare Luc Matthijs, konden terugblikken op een editie vol koers, emotie en verbondenheid. “We zagen vandaag wielrennen in zijn puurste vorm: strijd, karakter en traditie. Elias is een waardige winnaar. Deze editie was er een om in te lijsten.”
Een koers die begint met stilte.
Vooraleer het sportieve geweld losbarstte, kreeg de koers een ingetogen start. In een pakkende ceremonie werd stilgestaan bij de man die zijn naam gaf aan deze wedstrijd: Serge Baquet, de veel te vroeg overleden Houtemse wielerkampioen, peter en eregast van het comiteit.
“Serge was geen naam, hij was een aanwezigheid. Iemand die meeleefde, meedacht, en bovenal, meedeed,” aldus voorzitter Matthijs. Samen met zijn weduwe Sandra Baquet en schepen Jo Vermeulen werd het officiële startschot gegeven. Een minuut stilte onder een staalblauwe hemel hield de herinnering aan Serge levend, gedragen door iedereen die er stond — supporters, renners, vrijwilligers en dorpelingen.
Een deelnemersveld met internationale allure.
Niet minder dan 97 elite-zonder-contractrenners en beloften tekenden present in Bavegem. En wie dacht dat dit een lokale koers zou worden, had het mis: met deelnemers uit Kazachstan, Nederland, Australië en Tsjechië kreeg deze wedstrijd een internationaal karakter dat menig Interclub evenaart.
Op het menu: 17 ronden van 6,67 kilometer over een selectief circuit met krappe bochten, smalle landbouwwegen, oplopende stroken en verraderlijke windzones. Wie hier wilde winnen, moest zowel koersinzicht, samenwerking als solovermogen in huis hebben.
Van openingsaanval tot koersontploffing.
Vanaf ronde één vlamde het peloton in gang. Toon Heirbaut, Wout Vervoort, Angus Haggerty (AUS), Tomas De Neve, Wim Reynaerts, Gauthier Beeckman en Dias Rysbay (KAZ) kleurden de eerste aanval. Hun aanval werd bijgestaan door dertien anderen, maar door de hoge snelheid bleef de voorsprong beperkt.
Niet veel later volgde een veelbelovende uitval met Niels Matthijs, Wim Reynaerts, Arno Jennen en opnieuw Toon Heirbaut. Dit viertal werkte goed samen en reed al snel 40 seconden bijeen. De koers leek vertrokken, tot de Belgische kampioen in actie kwam.
Samen met Stef Rogier, Matthew Van Schoor en Sander Devenijns reed Van Breussegem het gat dicht, wat resulteerde in een nieuwe kopgroep van acht met enorm veel slagkracht. De voorsprong groeide pijlsnel richting een minuut. Het peloton reageerde en zestien renners — met o.a. Gerald Nys, Jason Van Compernolle, Jarne Herman, Joeri Schaper (NED), Nathan Van Den Berghe, drie Kazachen en andere beloften — zetten de achtervolging in, maar kwamen nooit dichter dan 45 seconden.
Breussegem doet het opnieuw: alleen, hard, indrukwekkend.
Met nog vier ronden te gaan, begon het schaakspel. Bij het ingaan van ronde 14 besloten Elias Van Breussegem, Stef Rogier en Matthew Van Schoor de kopgroep uit te dunnen. Ze reden weg van hun metgezellen. Een poging van Devenijns, Matthijs en Reynaerts om terug te keren, strandde net toen Elias zijn moment koos.
In ware tijdritstijl gooide hij het gaspedaal volledig open. De rest kon alleen toekijken hoe de Belgische kampioen zijn voorsprong seconde per seconde uitbouwde. Zijn solo eindigde, net als vorig jaar, op de Bavegemse meet met een overtuigende zege. 28 seconden later sprintte Rogier naar plek twee voor Van Schoor. De strijd om plek vier werd gewonnen door Reynaerts.
Top 20 uitslag – 8ste Memorial Serge Baquet.
Deelnemers: 97 – opgaven: 22 – wedstrijdtijd: 2u31’45” – gemiddelde van: 43.89km/h.
- Elias Van Breussegem – 2u31’45” (40 punten).
- Stef Rogier op 0,28sec. (39 punten).
- Matthew Van Schoor (38 punten).
- Wim Reynaerts op 0,44sec. (37 punten).
- Sander Devenijns (36 punten).
- Niels Matthijs (35 punten).
- Joeri Schaper (NED) op 1min35sec. (34 punten).
- Lance Venema (NED) (33 punten).
- Jarne Herman (32 punten).
- Milan Van Den Haute op 1min 50sec. (31 punten).
- Ferre Clerx (30 punten).
- Gerald Nys (29 punten).
- Dias Rysbay (KAZ) (28 punten).
- Batyrkhan Alik (KAZ) (27 punten).
- Nathan Van Den Berghe (26 punten).
- Seppe Stroeykens (25 punten).
- Arno Jennen (24 punten).
- Jan Janout (CZE) (23 punten).
- Zahre Lein (22 punten).
- Wout Vervoort (21 punten).
Voorzitter Matthijs blikt dankbaar terug.
“Wat we vandaag hebben meegemaakt, was koers zoals koers hoort te zijn,” zei een tevreden Luc Matthijs na afloop. “Al van vroeg in de ochtend stond ons bestuur klaar. We zijn met een klein, maar gepassioneerd team. Mijn dank aan elk van hen en aan de tientallen vrijwilligers die onze kantine, parcoursbewaking, podium en inschrijvingen mogelijk maakten. Zonder hen geen koers.”
Ook het financiële plaatje kwam ter sprake: “De opbrengst uit de kantine is broodnodig. Sinds corona merken we dat sponsoring moeilijker loopt. Dankzij onze eigen inzet kunnen we twee koersen per jaar blijven organiseren.”
Hoop op de toekomst: Belgisch kampioenschap G-renners?
Er was ook plaats voor ambitie. De organisatie werkt aan het binnenhalen van het Belgisch kampioenschap voor G-renners in 2026. “Het doet nog steeds pijn dat we onze G-wedstrijd dit jaar niet konden inrichten. Maar we zetten alles op alles om Bavegem op de kaart te zetten voor onze G-sporters. De gesprekken verlopen positief.”
Tot slot bedankte Matthijs opnieuw Sandra en schepen Jo Vermeulen: “Dankzij hun steun blijft Serge in onze harten en in onze koers. We zijn hen veel verschuldigd.”
Slotbeschouwing.
Wat in Bavegem begon met stilte, eindigde in luid applaus. Elias Van Breussegem bewees nog maar eens waarom hij de Belgische kampioen is: met koersinzicht, kracht en een warme verbondenheid met zijn roots. De Memorial Serge Baquet is méér dan een koers. Het is een gemeenschap die herdenkt, viert en vooruit kijkt. Op naar editie negen.
