Het leven kan hard zijn, zeker als je bepaalde beslissingen moet gaan nemen over jouw carrière als topsporter. Xander Simoens (20) uit Gavere heeft ook deze moeilijke beslissing moeten nemen. Verder doen als topsporter of een opleiding en carrière uitbouwen als inspecteur bij de politie. Uiteindelijk moest hij van zijn hart een steen maken en kiezen voor het laatste. Beiden zaken combineren was niet haalbaar, zeker niet als topsporter in judo. Ook de tegenvallende resultaten in zijn laatste jaar junior speelden hierin een rol in en deden hem twijfelen om als senior en met topsport door te gaan. Toch mag Xander terugblikken op een mooie carrière als judoka, waar hij verschillende keren provinciaal, Vlaams en Belgisch kampioen werd in zijn jeugdcategorieën. Maar Xander gooit de deur niet volledig dicht en kijkt hij uit naar judokampioenschappen voor politie en militairen. Wij namen even contact op en plaatsten hem in onze praatstoel.
Hoe ben je begonnen met judo en waarom precies deze sport?
Ik kende iemand die karate deed en wilde hiermee ook graag beginnen. Zo zocht mijn mama op wat karate inhield en vertelde mij dat die sport totaal niet voor mij was. Daarom stelde zij mij voor om judo te gaan doen, wat ik ook wel zag zitten. Waarom ik precies daarvoor gekozen heb, heb ik geen reden voor. Eén ding was zeker, ik had vroeger al veel energie (nu nog altijd) en moest dit op een zekere manier kwijt.
Je startte als vijfjarige knaap, wat heb je kunnen bereiken in je jeugdjaren en wat waren je belangrijke prestaties?
Ik startte op jonge leeftijd met judo. Zo werd judoclub Banzai in Nazareth mijn eerste club. In het begin was ik een heel speelse jongen. Nu ik zelf les geef, merk ik dat je op jonge leeftijd niet zo serieus neemt. Enige tijd later hoorde ik van bepaalde personen uit mijn club dat zij hier en daar wedstrijden deden. Buiten het jaarlijkse clubkampioenschap wist ik niet dat er nog andere soorten toernooien waren. Ik was hier duidelijk nieuwsgierig naar en wilde dat graag proberen. Zo had ik mijn eerste wedstrijd als U11. Toen ik bij de U13 zat was er een clubgenoot die een derde plaats op het Belgisch kampioenschap had behaald. Dit wilde ik ook en zag dit als een streefdoel voor mij. Vanaf dat moment ben ik veel serieuzer en harder gaan trainen, omdat ik het jaar nadien U15 werd en de kans kreeg om mij te selecteren voor het Vlaams- en Belgisch kampioenschap. In mijn eerste jaar U15 wist ik direct provinciaal kampioen te worden. Ik zette alles op alles tijdens het Vlaams kampioenschap, maar ik moest vrede nemen met een ontgoochelde zevende plaats. Als tweedejaars U15 slaagde ik erin om zowel provinciaal als Vlaams kampioen te worden terwijl ik op mijn BK een vijfde plaats kon veroveren. Zo maakte ik de overstap naar eerstejaars U18. Dit is voor velen een lastige overstap omdat men op dat moment wedstrijden kan winnen met wurgingen en klemmingen. Het werd even aanpassen maar al vlug had ik de techniek onder de knie. Opnieuw werd ik provinciaal kampioen en behaalde ik brons op het Vlaamse kampioenschap en pakte ik terug een vijfde plaats op het BK. Een jaar later maakte ik de overstap naar JC Herzele, waar mijn judo op hoog niveau tot stand kwam. Dat jaar ( als tweedejaars U18) kon opnieuw de titel van provinciaal en Vlaams kampioen op mijn naam zetten en slaagde ik er uiteindelijk in om brons te pakken op het Belgisch kampioenschap. Meteen werd dit mijn eerste Belgische medaille in de -55, en dit dankzij de goede opvolging van mijn trainer Michel Van Assel en mijn mede-clubgenoten die mij hierin zeer goed begeleid en ondersteund hebben. Zo kon ik als laatste jaars U18 -66 de Belgische titel pakken.
Je bent nu bezig aan je laatste jaar U21, hoe verliepen je jaren als U21? wat heb je kunnen bereiken?
In mijn eerste jaar als U21 was het eerste toernooi dat op mijn lijstje stond Visé Open. Een heel zwaar en bekend toernooi in Europa. Wat het toernooi al zo zwaar maakte buiten dat er deelnemers over heel Europa deelnamen, waaronder ook Japan, is dat dit ook een senioren toernooi is. Een toernooi waar je als U21 uitkomt tegen mannen die veel ouder zijn en veel meer ervaring hebben. Ik heb er hard moeten voor knokken maar ik kon mijzelf hier een negende (2 kampen voor brons) plaats geven, wat zeer sterk was voor een eerstejaars U21. Daarna volgden opnieuw de kampioenschappen. Ik kon mijzelf terug kronen tot provinciaal kampioen, gevolgd door tweemaal brons te pakken tijdens het Vlaamse en Belgisch kampioenschap. Na deze kampioenschappen is Dirk Van Tichelt (Brons Olympische Spelen Rio) naar mij gekomen en stelde hij mij voor om naar de regionale trainingen te komen in Antwerpen. Hij zal blijkbaar potentieel in mij zitten en wilde mij een kans geven om mee te doen met de European Cups. De bedoeling van die European Cups is om daar een medaille te pakken en op deze manier geselecteerd te worden voor het Europees kampioenschap. Slaag je erin om een tweede medaille te pakken, dan bemachtig je een ticket voor de wereldkampioenschappen. Ik nam dit aanbod en trainingen van Dirk aan zodat hij mij kon coachen voor de Europeaan Cups. Op 7 mei 2022 kreeg ik de kans om deel te nemen aan mijn eerste European Cup in Parijs. Ik wist mijn eerste kamp te winnen maar de tweede ronde verloor ik en voorbij was het toernooi. Gelukkig hangen aan deze wedstrijden ook stages vast. Heel handig als je niet ver geraakt op je wedstrijd, dan kan je nog eens trainen en kijken naar andere personen in jouw gewicht die u wel zouden gelegen hebben. Judo draait ook beetje om geluk. Als je tegen de winnaar start, heb je al een heel ander verhaal dan als je hem pas in de finale tegenkomt. Na mijn eerste European Cup was er maar 1 ding duidelijk. Harder trainen en zorgen dat ik klaar stond voor de volgende in Praag, al was deze maar van zeer korte duur. Ik verloor mijn eerste ronde al na tien seconden en een herkansing was niet meer mogelijk. Heel zuur natuurlijk want in judo wordt er gevochten in gewichtscategorieën en hier moet je dus naar aftrainen. Ik woog toen ongeveer 68 kg en moest dus twee kg aftrainen voor mijn toernooi. Dit jaar woog ik meestal 74 kg en moest ik vier keer zo veel meer aftrainen. Het aftrainen op zich is soms al een wedstrijd. In 2023 wist ik opnieuw mijn selectie te behalen bij het nationaal team voor de European Cups. Het werd een fantastisch jaar. Nadat ik opnieuw provinciaal en Vlaams kampioen werd en op het BK zilver behaalde, slaagde ik in de Europa Cup te Poznan (Polen) een derde plaats te pakken. Meteen goed voor een selectie in het Europees Kampioenschap. Jammer genoeg kon ik geen verdere medailles nemen en zat er geen selectie in voor het WK en ging de focus naar het EK. Spijtig genoeg heb ik daar mijn eerste ronde verloren en voorbij was mijn EK ervaring. In mijn laatste jaar als U21 wist ik provinciaal, Vlaams en Belgisch kampioen te worden, drie keer goud na elkaar maar helaas kon ik geen medailles pakken op de Europa Cups.
Je hebt deelgenomen aan het BK senioren en pakte daar een vijfde plaats, hoe heb je je voorbereid op dit BK, wat waren je verwachtingen en ben je tevreden over je prestatie?
Dit jaar voor de kampioenschappen senioren twijfelde ik in welk gevecht ik zou vechten. Ik woog 75 kg en wilde een kans wagen in de -81. Ook al was ik eigenlijk veel te licht, toch zag ik er het voordeel in dat ik mijn snelheid zeer goed kon gebruiken. Dus besloot ik om -81 te vechten. Ik had mijn hoofd nergens op gezet, eerlijk gezegd had ik niet eens gedacht dat ik voor een medaille ging mogen vechten. Maar zoals ik al gezegd heb in judo moet je soms geluk hebben en die dag had ik wel geluk met mijn loting want de bekendere tegenstanders van dat gewicht zaten aan de andere kant van de stamboom dus kon ik ze pas veel later tegenkomen. Uiteindelijk weet ik mijn weg naar de finale te vechten maar verlies deze wel. Twee weken later was het Belgisch kampioenschap senioren en hier wist ik mijn eerste ronde te winnen maar verloor ik mijn tweede ronde en kreeg ik de kans om voor brons te mogen vechten. Het werd een spannend kamp, want na ongeveer twee minuten kom ik met een wazari achter, wat ik niet meer kon ophalen en mij tevreden moest stellen met een vijfde plaats. Al bij al ben ik wel blij met dit resultaat, al kon mijn laatste gevecht ook anders gelopen zijn. Maar ik denk dat ik voor de -81 toch wel wat kracht te kort kom en zeker wel wat gewicht.
Wat verwacht je nog van U21?
Mijn laatste jaar U21 zit er zo goed als op, in januari word ik senior. Rond deze tijd van het jaar zijn er geen al te veel judowedstrijden meer.
Je wordt na januari 2025 senior, wat zijn je verwachtingen en doelstellingen voor het verdere verloop?
Ik ben in oktober gestart met mijn opleiding als inspecteur bij de politie. Dit is mijn eerste jaar maar het is onmogelijk te combineren met topsport. Dus moest ik een keuze maken tussen topsport judo of een carrière bij de politie. Het werd een lastige keuze, maar ik heb gekozen voor mijn opleiding omdat judo niet heel bekend is en ook niet verdient zoals in voetbal. Ik vind het een heel mooie sport maar mijn laatste jaar als junior was een bepalend jaar voor mij of ik hiermee als senior wou doorgaan of niet. En aangezien mijn resultaten niet al te denderend waren, heb ik besloten om een punt te zetten achter mijn carrière als topsporter. Ik zal zeker nooit stoppen met judo, want ik doe dit al bijna 15 jaar. En er zijn ook kampioenschappen van judo voor politie en militairen, dus dat is zeker ook wel iets waar ik naar uitkijk.
Zijn er mensen die je graag wil bedanken?
Ik zou eerst en vooral mijn ouders willen bedanken voor de steun die ik van hun gekregen heb en voor mij altijd rond te voeren naar wedstrijden en trainingen, zonder hen waren al deze mooie ervaringen nooit mogelijk geweest. Ook wil ik toch ook mijn trainer Michel Van Assel en iedereen van Judoclub Herzele bedanken voor de goede opvang, de leervolle trainingen en mij bij te sturen in de judosport. Maar vooral wil ik Dirk Van Tichelt bedanken voor mijn verdere doorgroei als topsporter. Ik ben heel blij dat ik dit allemaal heb mogen meemaken en delen met jullie.
Xander, in naam van onze redactie bedank ik u voor dit mooi en leuk interview. Wij wensen u van harte veel succes toe in uw verdere carrière! Good Luck!
Foto’s: Rik Vander Sanden.
